ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Ένα λουκάνικο μπορεί να περιέχει διάφορα μπαχαρικά, αρωματικά ή ακόμη και λαχανικά. Τα λουκάνικα είναι αλλαντικά που συνήθως δεν τρώγονται ωμά (τουλάχιστον τα παραδοσιακά ελληνικά λουκάνικα).
ΙΣΤΟΡΙΑ
Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν όλα αυτά τα προϊόντα αλλάντες. Από τον 4ο αιώνα και μετά άρχισε να εμφανίζεται η λέξη λουκάνικο, η οποία προέρχεται από την ιταλική επαρχία της Λουκανίας στη Νότια Ιταλία. Σ’ αυτή την περιοχή κατά την αρχαιότητα φτιάχνονταν τα καλύτερα λουκάνικα, στη συνταγή των οποίων αναφέρεται και ο Απίκιος. Τα παραδοσιακά ελληνικά λουκάνικα, που φτιάχνουμε μέχρι σήμερα, κρατάνε αναλλοίωτη την αρχαία παράδοση. Ο Όμηρος περιγράφει στην Οδύσσεια ένα είδος λουκάνικου με αίμα και εντόσθια και πιστεύεται ότι αυτή είναι η πρώτη gourmet αναφορά που υπάρχει καταγεγραμμένη. Τα λουκάνικα με αίμα είναι πολύ διαδεδομένα σε όλο τον κόσμο, εκτός από την Ελλάδα, όπου καταναλώνονταν μέχρι τον 10ο αιώνα, οπότε ο Λέων ΣΤ΄ ο Σοφός απαγόρευσε την παραγωγή λουκάνικων με αίμα, μετά από κάποιες περιπτώσεις τροφικής δηλητηρίασης.
Από τα πιο αγαπητά λουκάνικα στην Ελλάδα είναι τα χωριάτικα λουκάνικα με πράσο, τα οποία αγαπούσαν πολύ οι αρχαίοι Έλληνες.
ΧΡΗΣΗ
Τα λουκάνικα συνήθως ψήνονται στη σχάρα ή τηγανίζονται, όμως μπορούν και να μαγειρευτούν μαζί με λαχανικά ή πατάτες, σε ομελέτες με αυγά, ακόμα και να συμπεριληφθούν σε παραδοσιακά φαγητά, όπως η φασολάδα ή το σπετσοφάι.