ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Το αλάτι είναι μια λευκή κρυσταλλική ουσία πολύ διαδεδομένη στη φύση. Κυρίως το συναντάμε στο νερό της θάλασσας αλλά και σε στερεή μορφή, σε κοιτάσματα μέσα στη γη. Είναι πολύ σημαντικό για τον ανθρώπινο οργανισμό και γι’ αυτό είχε πάντα μεγάλη αξία.
ΧΡΗΣΗ
Από τα αρχαία χρόνια οι άνθρωποι έμαθαν να μαζεύουν το αλάτι από τη θάλασσα και έφτιαξαν αλυκές, ώστε να το εκμεταλλεύονται σε μεγάλες ποσότητες. Η μέθοδος αυτή εξακολουθεί να εφαρμόζεται μέχρι σήμερα. Βάζουν το θαλασσινό νερό σε αβαθείς παραθαλάσσιες δεξαμενές, το αφήνουν να εξατμιστεί και στη συνέχεια συλλέγουν το αλάτι που έμεινε. Όταν αρχίσει η διαδικασία της εξάτμισης του νερού, στην επιφάνεια δημιουργούνται κρύσταλλοι καθαρού αλατιού, που ονομάζεται ανθός αλατιού και είναι απόλυτα καθαρό αλάτι. Στη συνέχεια το υπόλοιπο αλάτι στεγνώνει στον ήλιο και αλέθεται. Το αλάτι αυτό είναι πλούσιο σε ιώδιο, που είναι απαραίτητο για τον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά περιέχει και διάφορες ξένες ουσίες. Για να απομακρυνθούν αυτά τα ξένα σώματα, το αλάτι πρέπει να ραφιναριστεί και γι’ αυτό χρησιμοποιούνται διάφορες χημικές ουσίες.
Ανάλογα με το μέγεθος του κόκκου, χωρίζεται σε αλάτι χοντρό, αλάτι ημίχοντρο και αλάτι ψιλό.
Αυτό είναι το κοινό αλάτι, που χρησιμοποιούμε συνήθως στο μαγείρεμα. Τα διάφορα άλλα αλάτια που βρίσκουμε στο εμπόριο τα τελευταία χρόνια, είναι περισσότερο αλάτια φινιρίσματος και μπαίνουν στο φαγητό μετά το μαγείρεμα. Τέτοια αλάτια είναι το μαύρο αλάτι Χαβάης, το καπνιστό αλάτι, το κόκκινο αλάτι Χαβάης, το γκρίζο αλάτι και ο ανθός αλατιού, τα οποία είναι θαλασσινά αλάτια. Το ροζ αλάτι Ιμαλαΐων και το μπλε αλάτι Περσίας είναι ορυκτά αλάτια και βρίσκονται σε κοιτάσματα μέσα στη γη. Στο εμπόριο θα βρούμε ακόμη απλό ορυκτό αλάτι, το οποίο προέρχεται από ορυχεία όπου εξορύσσεται αλάτι που έχει συγκεντρωθεί εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Το αλάτι αυτό δεν χρειάζεται ραφινάρισμα, γιατί δεν έχει ξένα σώματα, όμως δεν περιέχει καθόλου ιώδιο και για τον λόγο αυτό πρέπει να χρησιμοποιείται παράλληλα με το θαλασσινό.