ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Το πιπέρι κατατάσσεται στα μπαχαρικά. Ο ώριμος καρπός του πιπεριού έχει κόκκινο χρώμα. Ανάλογα με το πόσο τον αφήνουμε να ωριμάσει ή το πώς τον επεξεργαζόμαστε, παίρνουμε διαφορετικού χρώματος και έντασης πιπέρια.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Φυτό ιθαγενές της Ινδίας και της Κίνας, το πιπέρι το καλλιεργούσαν από πολύ παλιά στα μέρη αυτά. Ο Μέγας Αλέξανδρος έφερε τους σπόρους του στην Ελλάδα, όπου αγαπήθηκε πολύ και ονομάστηκε πέπερι, από τη σανσκριτική λέξη pippali. Είναι αξιοσημείωτο ότι μέχρι τότε το πιπέρι το χρησιμοποιούσαν μόνο ως αρωματικό στις θυσίες και δεν το έτρωγαν. Οι Ρωμαίοι το ονόμασαν piper και συνήθιζαν να το αναμιγνύουν με σπόρους κέδρου (κεδροκούκουτσα). O Ρωμαίος Απίκιος το αναφέρει σε πολλές συνταγές, όχι μόνο σε φαγητά αλλά και σε γλυκά, ενώ το χρησιμοποιούσε επίσης για να καλύπτει τη δυνατή μυρωδιά από το κυνήγι. Αν και κατείχε σημαντική θέση στις ευρωπαϊκές κουζίνες, μέχρι τον Μεσαίωνα ήταν σπάνιο και πανάκριβο. Με την ανάπτυξη της υπερπόντιας ναυτιλίας, μετά τον 15ο αιώνα, οι Ολλανδοί μονοπώλησαν το εμπόριο του πιπεριού και το διέδωσαν σε όλο τον κόσμο. Περί το 1770 ο Γάλλος Πιέρ Πουάβρ (Pierre Poivre) ήταν ο πρώτος που κατάφερε να καλλιεργήσει πιπέρι στη Μαρτινίκα κι έτσι σταμάτησε η αποκλειστική παραγωγή του στην Ανατολή. Οι Γάλλοι, για να τον τιμήσουν, έδωσαν το όνομά του στο πιπέρι.
ΧΡΗΣΗ
Σήμερα είναι το πιο διαδεδομένο μπαχαρικό στον κόσμο κι έχει γίνει αναπόσπαστο στοιχείο σχεδόν κάθε συνταγής μαζί με το αλάτι. Στο εμπόριο θα το βρούμε σε πολλές μορφές και χρώματα. Είναι προτιμότερο να το αγοράζουμε ολόκληρο και να το τρίβουμε την ώρα που θα το χρησιμοποιήσουμε, σε μύλο πιπεριού, ώστε να είναι φρέσκο και να μη χάσει το άρωμά του. Το όνομα του πιπεριού έχει δοθεί αυθαίρετα και σε άλλα υλικά που μπορεί να έχουν καυτερή γεύση, όμως ανήκουν σε άλλες οικογένειες φυτών, όπως το πιπέρι πάπρικα, το πιπέρι καγιέν ή το πιπέρι τσίλι, τα οποία συγκαταλέγονται στις πιπεριές.
Το μαύρο πιπέρι (γαλ. poivre noir – αγγ. black pepper) προέρχεται από καρπούς, τους οποίους κόβουν πράσινους, τους ζεματάνε και τους απλώνουν στον ήλιο να στεγνώσουν, ώστε να πάρουν το χαρακτηριστικό μαύρο χρώμα τους.
Στο εμπόριο μπορούμε να βρούμε μαύρο ολόκληρο πιπέρι σε διάφορα μεγέθη κόκκου καθώς και μαύρο πιπέρι σε σκόνη, δηλαδή έτοιμο αλεσμένο.